Symbole polskich parków narodowych – przegląd i znaczenie

Przez dziesiątki lat motywy zwierzęce przeplatały się w szeroko pojętej sztuce i kulturze. Wizerunki zwierząt były i są powszechnie wykorzystywane również w herbach państw i instytucji, ale także w symbolice polskich parków narodowych.

Przedstawiane w symbolach polskich parków narodowych zwierzęta nie tylko pojawiają się w nich jako przedstawiciele fauny z danego obszaru, ale również uosabiają starania przyrodników w pracy nad ochroną wielu zagrożonych gatunków. Warto wiedzieć, że aż w dziewięciu symbolach polskich parków narodowych widnieją ptaki, takie jak: batalion, głuszec, orlik krzykliwy, błotniak stawowy, żuraw, mewa, gęś tundrowa, puszczyk czy bielik. Pozostałe symbole przedstawiają chronione gatunki zwierząt, występujących w danym obszarze leśnym. Są to: ryś, żubr, łoś, jeleń, kozica tatrzańska, nietoperz, salamandra plamista, wydra czy bóbr.

Podstawowym zadaniem parków narodowych jest ochrona fauny i flory na określonym terenie oraz dążenie do zachowania różnorodności gatunkowej zwierząt, a także przywracanie naturalnych siedlisk, często niszczonych przez człowieka. Symboliczne przedstawianie zwierząt w ich znakach jest przypomnieniem o konieczności dbania o dziką, polską przyrodę.

Sztandarowym przykładem może być wizerunek żubra w znaku Białowieskiego Parku Narodowego. Żubry będące na wolności, wymarły w latach dwudziestych XX wieku i tylko dzięki obecności tych zwierząt w niewoli udało się odbudować ich populację, która obecnie liczy 2.820 osobników. Jest to jedyna żyjąca populacja tych zwierząt na świecie. Naturalną ostoją majestatycznych żubrów jest Puszcza Białowieska. 

Ochrona fauny i flory – podstawowe zadanie parków narodowych

Rozwijająca się cywilizacja zagraża wielu gatunkom zwierząt i roślin, dlatego rolą parków narodowych jest głównie obrona i pomoc dla dzikiej przyrody. W polskich parkach narodowych wciąż można podziwiać wiele gatunków zwierząt, dzięki temu, że są bezpieczne na tych terenach i objęte ochroną.

Przykładem ginącego gatunku jest ryś, który jest symbolem Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Przywrócenie tego gatunku zwierząt było bardzo trudne, jednak udało się odnowić populację tych zwierząt w rejonach północno-zachodniej Polski.

Warto również wspomnieć o wydrze, będącej symbolem Drawieńskiego Parku Narodowego, która została objęta częściową ochroną, z wyjątkiem osobników, występujących na obszarze stawów rybnych, uznanych za obręby hodowlane. Wydra była zagrożonym gatunkiem w Europie, w drugiej połowie XX wieku. W Polsce udało się jednak ochronić ginącą jej populację, co niestety w niektórych krajach było niemożliwe. Największym zagrożeniem dla tego gatunku zwierząt jest rozwój komunikacji drogowej.

Warto jeszcze wymienić ginący gatunek salamandry plamistej. Jest to największy płaz ogoniasty w Polsce. Jako symbol gór uwieczniony został w znaku Gorczańskiego Parku Narodowego. Ten obdarzony charakterystyczną, żółto-czarną barwą płaz jest objęty częściową ochroną, z racji możliwości wyginięcia. Poznając symbole poszczególnych polskich parków narodowych, w internecie, warto przy okazji sprawdzić wyniki spotkań sportowych, wykorzystując Betclic kod promocyjny.

Wizerunki ginących zwierząt, symbolizujące polskie parki narodowe, informują, między innymi o wartości i kruchości naturalnego dziedzictwa. Stanowią przypomnienie o konieczności ochrony przyrody, inspirując kolejne pokolenia do troski o zagrożone gatunki zwierząt.